Αντισυλληπτικά χάπια και αύξηση βάρους: Γνωρίστε τη σύνδεση

Η κύρια λειτουργία των αντισυλληπτικών χαπιών είναι η πρόληψη της εγκυμοσύνης, αλλά προσφέρουν περισσότερα οφέλη. Μπορούν να ρυθμίσουν τους εμμηνορροϊκούς κύκλους, καθιστώντας τους πιο προβλέψιμους και μειώνοντας συμπτώματα όπως ακανόνιστη αιμορραγία, βαριές περιόδους και κράμπες της περιόδου. Οι γυναίκες μπορεί ακόμη και να βιώσουν ανακούφιση από τις κράμπες της περιόδου αν πάρουν αντισυλληπτικά χάπια κατόπιν συμβουλής γιατρού. Αλλά μερικοί άνθρωποι μπορεί να ανησυχούν για τις παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών. Η αύξηση βάρους μετά τη διακοπή των αντισυλληπτικών χαπιών είναι μια κοινή ανησυχία. Ας δούμε αν υπάρχει σχέση μεταξύ των αντισυλληπτικών χαπιών και της αύξησης βάρους.

Τι είναι τα αντισυλληπτικά χάπια;

Τα αντισυλληπτικά χάπια, που ονομάζονται επίσης από του στόματος αντισυλληπτικά ή απλά το χάπι, είναι φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα για την πρόληψη της εγκυμοσύνης. Περιέχουν συνθετικές ορμόνες που καταστέλλουν την ωορρηξία, τη διαδικασία με την οποία ένα ωάριο απελευθερώνεται από την ωοθήκη και ρυθμίζουν τον εμμηνορροϊκό κύκλο της γυναίκας, λέει η Δρ Shobha Gupta, γυναικολόγος και ειδικός στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Συνήθως, αυτές οι ορμόνες είναι προγεστίνες και οιστρογόνα. Μπορούν να αποδυναμώσουν το βλεννογόνο της μήτρας, καθιστώντας το λιγότερο ευνοϊκό για την εμφύτευση ενός γονιμοποιημένου ωαρίου και να πυκνώσουν την αυχενική βλέννα, καθιστώντας πιο δύσκολο το σπέρμα να φτάσει στο ωάριο. Εάν τα χρησιμοποιείτε όπως σας έχει συνταγογραφηθεί, τα αντισυλληπτικά χάπια μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικά, λέει ο ειδικός.

Μερικές φορές τα αντισυλληπτικά χάπια συνταγογραφούνται επίσης για τη θεραπεία καταστάσεων όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), η ενδομητρίωση και το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο (PMS).

Πότε πρέπει οι γυναίκες να σταματήσουν να παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια;

Η απόφαση να σταματήσετε να παίρνετε αντισυλληπτικά χάπια πρέπει να είναι προσωπική. Αυτό μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες όπως αλλαγές στον τρόπο ζωής, προσωπικές ανησυχίες για την υγεία και στόχους οικογενειακού προγραμματισμού. Όταν μια γυναίκα είναι έτοιμη να κάνει παιδί, μπορεί να αποφασίσει να σταματήσει να παίρνει αντισυλληπτικά χάπια. Ωστόσο, ορισμένες γυναίκες εμφανίζουν παρενέργειες από τα αντισυλληπτικά χάπια, όπως πονοκεφάλους, ναυτία, ευαισθησία στο στήθος, εναλλαγές της διάθεσης ή αλλαγές στη λίμπιντο, λέει ο ειδικός.

Γιατί μερικές γυναίκες παίρνουν βάρος μετά τη διακοπή των αντισυλληπτικών χαπιών;

Πολλές μελέτες διερευνούν τη σχέση μεταξύ των αντισυλληπτικών χαπιών και της αύξησης βάρους. Μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Obesity διαπίστωσε ότι το χάπι που περιέχει οιστρογόνα και προγεστίνη θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση του σωματικού λίπους σε άτομα που προσπαθούν να χάσουν βάρος. Σύμφωνα με μια ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στη Βιβλιοθήκη Cochrane, κατά μέσο όρο, οι συμμετέχοντες στη μελέτη πήραν λιγότερο από 2 κιλά μετά από 6 ή 12 μήνες χρήσης ενός χαπιού μόνο με προγεστίνη.

Διαβάστε επίσης

Υπάρχουν όμως και μελέτες που αποδεικνύουν το αντίθετο. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2014 που δημοσιεύτηκε στο Journal of Women’s Health, τα από του στόματος αντισυλληπτικά δεν σχετίζονται με βραχυπρόθεσμη αλλαγή βάρους σε παχύσαρκες γυναίκες.

Η αύξηση βάρους είναι ένα περίπλοκο πρόβλημα και ενώ ορισμένες γυναίκες μπορεί να παρατηρήσουν αλλαγές βάρους μετά τη διακοπή των αντισυλληπτικών χαπιών, δεν είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, λέει η Δρ Γκούπτα. Αυτό οφείλεται κυρίως σε κατακράτηση νερού ή ορμονικές διακυμάνσεις. Οι αλλαγές βάρους που συμβαίνουν είναι συχνά μικρές και μπορεί να διαφέρουν πολύ από άτομο σε άτομο.

Ποιοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση βάρους μετά την αντισύλληψη;

Η αύξηση βάρους είναι μια πιθανή παρενέργεια ορισμένων μορφών ελέγχου των γεννήσεων, αν και δεν το βιώνουν όλοι. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση βάρους:

1. Ορμονικές αλλαγές

Τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια περιέχουν συνθετικές ορμόνες όπως οιστρογόνα και προγεστίνες. Αυτές οι ορμόνες μπορούν να επηρεάσουν την όρεξη, επομένως ορισμένες γυναίκες μπορεί να θέλουν να τρώνε περισσότερο από ό,τι συνήθως. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερη πρόσληψη θερμίδων και πιθανή αύξηση βάρους.

2. Κατακράτηση νερού

Τα ορμονικά αντισυλληπτικά μπορεί να προκαλέσουν κατακράτηση υγρών σε μερικούς ανθρώπους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινή αύξηση βάρους λόγω της αυξημένης κατακράτησης νερού στο σώμα, λέει ο ειδικός.

3. Αλλαγές στο μεταβολισμό

Οι ορμονικές αλλαγές που προκαλούνται από ορισμένες μεθόδους αντισύλληψης μπορούν να αλλάξουν το μεταβολισμό. Αυτό μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται τις θερμίδες και αποθηκεύει λίπος.

4. Ατομικές διαφορές

Δεν αντιδρούν όλοι το ίδιο στα ορμονικά αντισυλληπτικά. Παράγοντες όπως η γενετική, ο τρόπος ζωής και οι προϋπάρχουσες μεταβολικές παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μιας γυναίκας ανταποκρίνεται στον έλεγχο των γεννήσεων και κατά πόσο συμβαίνει αύξηση βάρους.

5. Είδος αντισυλληπτικού

Διαφορετικές μορφές ελέγχου των γεννήσεων μπορεί να έχουν ποικίλες επιπτώσεις στο βάρος. Για παράδειγμα, οι μέθοδοι που περιέχουν μόνο προγεστίνη, όπως η ένεση Depo-Provera, συνδέονται πιο έντονα με την αύξηση βάρους από τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια, λέει ο ειδικός. Ορισμένες ορμονικές ενδομήτριες συσκευές (IUD) περιέχουν προγεστίνη και μπορεί να προκαλέσουν αύξηση βάρους.

6. Παράγοντες τρόπου ζωής

Οι αλλαγές στις συνήθειες του τρόπου ζωής, όπως οι συνήθειες διατροφής και άσκησης, μπορούν επίσης να συμβάλουν στην αύξηση βάρους μετά τον έλεγχο των γεννήσεων. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο γίνει λιγότερο σωματικά δραστήριο ή υιοθετήσει λιγότερο υγιεινές διατροφικές συνήθειες μετά τη διακοπή του ελέγχου των γεννήσεων, μπορεί να είναι πιο πιθανό να πάρει βάρος.

Εάν ανησυχείτε για την αύξηση βάρους μετά τη διακοπή των αντισυλληπτικών χαπιών, ίσως είναι καλύτερο να εστιάσετε στη γενική υγεία και ευεξία σας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής, τη διατήρηση της σωματικής δραστηριότητας, τη διαχείριση των επιπέδων του στρες και την αναζήτηση βοήθειας από γιατρό εάν είναι απαραίτητο.